Coursing 26 en 27 maart

Derde keer, goede keer? Voor maart 2020, had WWRV een coursing georganiseerd. Deze is om de welbekende reden moeten geannuleerd worden. OK. Heel het land, wat zeg ik, heel de wereld ging op slot. Alles werd overal geannuleerd. Niemand kon nog ergens naartoe. Tja, volgend jaar beter dan maar. De volgende coursing stond geprogrammeerd voor juli 2021. De inschrijvingen waren binnen en ondertussen viel het hemelwater met bakken naar beneden. De Geelse weide waar de coursing zou plaats vinden, lag er heel drassig bij. Ongeschikt dus. In sommige delen van het land bleef de zon schijnen. In andere delen hebben er echt drama’s afgespeeld. De gevolgen zijn er nog steeds te zien.

Bij het samenstellen van de wedstrijdkalender werd de coursing 2022 gepland voor 26 en 27 maart. 

Plannen werden gemaakt, vrijwilligers gezocht en gevonden, toiletten besteld 🤪. Er werden afspraken en bestellingen geplaatst bij de eigenaar, HOEVE-IJS HAPPY FEED, ken je ze? 🍧🍨🍦.  De inschrijvingen kwamen gestaag maar zeker binnen. De laatste 2 weken voor de sluitingsdatum was het aantal bijna verdubbeld. 

Via alle kanalen kregen we aanmeldingen binnen. 

Het weerbericht werd nauwlettend in de gaten gehouden, het zou toch weer niet……? Een drogere periode brak aan, gelukkig!

De coursing kon eindelijk nog eens doorgaan!

Het terrein werd omgevormd tot Field. Alles was klaar voor het weekend. Zelfs het weer.

Op vrijdag kwamen de eerste deelnemers aan. s’ Avonds konden we genieten van een mooie zonsondergang. 

Bij het (frisse) ochtendgloren was de zon alweer paraat. Ook Gerda was al vroeg met de koffie en de pistoleetjes voor de medewerkers in de weer.

 Door de invoer van de nieuwe licenties verliep de aanmelding en indeling niet echt vlekkeloos. Een aanpassing voor iedereen, ook voor het groentje van het secretariaat😇. Geen probleem voor de deskundige Marie-Josee en Denise Catteeuw. Zij hebben dit verder in goede banen geleid. Waarvoor mijn eeuwige dank. 

De sfeer zat goed, het weer was goed, baasjes blij, hondjes blij. 

Stijn bracht haasje rond en Marina draaide haasje weer terug. 

We konden van start gaan. 

De Afghaanse windhonden beten de spits af. 22 verschenen er in de Paddock. Een mooie opkomst, toch?

4 Azawahks waren als volgende aan de beurt gevolgd door 2 deerhounds. De Galgo en de Magyar Agar hebben lekker samen gelopen en waren aan elkaar gewaagd.

De Ierse Wolfshonden maakten jammer genoeg niet allemaal hun coursing af. 

De saluki’s liepen alsof hun leven er vanaf hing, de koninklijke Pharoa’s sloten de dag af. Het secretariaat had nog even de handen vol.

De eerste prijsuitreiking kon beginnen. Eén ding staat vast, de hondjes hebben hun zin gedaan, ongeacht het resultaat. Naar hun eigen gevoel zijn het allemaal winnaars.

Dag 1 zat erop. En we hoorden dat het goed was.

Moe maar voldaan gingen we vroeg slapen. De nacht zou immers een uurtje minder lang duren. 

We werden ’s ochtends wakker in een dikke erwtensoep, zo mistig was het. Het zou pas tot ver over tienen duren alvorens we konden aanvangen met een trainingsrondje. De mist leek weg te trekken, om dan weer toe te nemen. Ik was er niet helemaal gerust in, verdorie. Zo helder en zonnig het de dag voordien was, zo somber was het op zondag. 

Wat later konden we dan toch van start gaan, de Barzois (6) gingen eerst achter het haasje aan. De greyhounds hebben we over de dag moeten verdelen. We hadden immers 8 teven en 7 reuen op onze deelnemerslijst. Nooit gezien op een coursing in België.  Eén dame had 11 greyhounds en 1 whippet ingeschreven. We moesten haar echter kunnen garanderen dat ze genoeg hulp zou krijgen met het in-en uitwandelen en te starten. Gelukkig konden we op “team kiekeskot” rekenen (alias Mervi en Bo) Rita en ook nog enkele potige kerels, dankjewel daarvoor. 

Van Maxi naar Mini, de PLI’s (10) maakten hun opwachting. Toch ongelooflijk hoe fel en vastberaden die kleine dingskes over dat veld crossen. De whippets (44) hadden het grootste aantal deelnemers. De courses werden vlot gedraaid, gelukkig niet al teveel technische mankementen gehad. De 2de ronde verliep volgens hetzelfde stramien, we hebben ook het zonnetje nog gezien, hé, dat rijmt😁.

De prijsuitreiking van de 2de dag was tevens ook de afsluiter van een heel fijn weekend.  We hebben lovende woorden gekregen, mocht u een opmerking hebben over het één of ander, hoe het beter kan, hoor ik het graag. 

We hebben vrienden terug gezien, onbekenden zijn bekenden geworden, nieuwe gezichten zijn nu niet nieuw meer.  

Nog even een dankwoord aan, alle deelnemers, medewerkers van WWRV en KVW Beringen, de helpers die zich spontaan aanboden om één of andere functie of taak te vervullen. En de grootste merci naar Tania en Bart, voor hun gastvrijheid en het gebruik van hun terrein.

Tot de volgende!

PS: Fotoalbum Coursing aangemaakt!